Çok bilinen bir hikâyeye göre,eski zamanların birinde,çok geniş bir otlakta büyük bir ” öküz sürüsü” yaşarmış.Fakat civarında ki aslanlar bu büyük sürüye bir türlü rahat vermezlermiş.Hemen hemen her gün bu sürüye saldırırlarmış.Öküz sürüsüde bir araya toplandıkları zaman o koca arslanları def etmesini bilirlermiş.Günler geçtikce arslanları bir kaygı almış.” Her halde biz bu otlağı terk etmek zorundayız” demiş bir tanesi.Bu düşünceyi ” evet” diyerek tasdik etmiş diğerleri,” peki nereye gideceğiz? diye düşünürlerken ” bir dakika” diye bir ses gelmiş arkalarından; sesin geldiği yöne bakmışlar, en çelimsiz,ama kurnaz mı kurnaz bir topal Arslan” hayır” demiş “hiç bir yere gitmiyoruz,siz bu işi bana bırakın ben halledeceğim”.Topal Arslan eline beyaz bir bayrak alarak öküzlerin yanına gitmiş.Öküzlerin lideri Boz Öküz ile konuşmaya başlamış.Topal Arslan:” saygıdeğer öküz efendiler, bugün buraya arslanların adına özür dilemek için geldim.Doğrudur,size defalarca saldırdık.Niye biliyormusunuz? Hep o sizin aranızdaki”SARI ÖKÜZ” yüzünden.Onun rengi gözümüzü kamaştırıp, aklımızı başımızdan alıyor,onun için saldırıyoruz.Onu bize verin kurtulun,bizde barış içinde birlikte yaşayalım, yeni bir dönem başlasın” demiş. Yaşlı Boz Öküz,bu teklifi önde gelenlerle görüşmüş,hepsi sıcak bakmışlar,sadece yaşlı benekli öküz” olmaz” dediyse de kimse onu dinlememiş.Böylece sarı öküz,sürünün selameti için arslanlara teslim edilmiş.Günlerce sürüye arslan saldırmamış, belli bir zaman huzur ve barış içinde yaşamışlar.Fakat bir arslan sürüsü,neye ne kadar sabreder ki,öküz etinin tadını aldıktan sonra,tekrar ” biz açıktık çare bulalım” demişler. Topal Arslan tekrar Boz Öküz’ ün yanına gelerek selam vermiş:” biz arslanlar ne kadar uysal bir milletiz.Yanlız büyük bir derdimiz var” Nedir derseniz?” Şu sizin uzun kuyruklu öküz var ya, kuyruğunu salladıkca aklımız gidiyor,kendimizi zor tutuyoruz,onu bize verin bu konuyu tamamen kapatalım,eskiden olduğu gibi barış ve huzur içinde yaşayalım ” demiş.Benekli yaşlı öküz karşı çıktıysada diğerleri verelim gitsin demişler. Uzatmadan dersek,bu olanlar tekrar tekrar yenilenmiş,arslanlar alabildiğine güçlenmiş,öküzlerde daha da zayıf düşmüşler.Azgınlaşan arslanlar, artık bir sebep göstermeden” verin bize şu öküzü, karışmayız ha” diyerek ,avlanmaya devam etmişler ve zavallı öküzlerde birer birer arslanların pençeleri de can çekişip durmuşlar. Sürüden arta kalan birisi: ” ne oldu bize böyle? ne zaman ve nasıl kaybettik bu savaşı? ” diye sorunca Boz Öküz’ e.Gözleri nemli ve sesi titrek Boz Öküz’ ” sarı öküzü verdiğimiz gün bu mücadeleyi kaybettik” demiş. İbretlik kıssadan alınacak derse gelince; işte Devlet ve milletlerin hayatında da,bu kıssada anlatılan benzeri olaylar gibi, basiretsiz,dirayetsiz,bir sonraki atılacak stratejik adımları göremeyen yöneticilerin yaptıkları hatalar ve yanlışlıklar; gelecek nesilleri derinden etkileyeceği gibi, topyekûn da tarih sahnesinden silinmeyi doğuracak acı akibetle de karşı karşıya getirebilir.Dünya tarihi ve bizim tarihimizde bunun örneklerini görmek mümkündür.Tarih de ders,ibret ve tedbir almak için vardır. Vesselam.