Hayat, insana verilmiş en büyük emanettir. Bu emaneti yaşarken karşımıza çıkan insanlar, olaylar ve durumlar birer imtihandır. Her insan, yeryüzünde bir misafir olarak bulunur. Bu misafirlik sürecinde davranışlarıyla ahlâkını, kalbindeki imanı ve insanlara olan merhametini ortaya koyar. Ancak bazı insanlar vardır ki bu yolculukta sadece kendi nefsiyle ilgilenir, başkalarının varlığını yok sayar. Bencil, vurdumduymaz ve sadece kendi işinin yürümesine bakan kişiler, ilişkilerinde empati yerine hesapçılığı, paylaşmak yerine almaya odaklı bir yaşamı benimserler. Oysa Kur’an-ı Kerim “Kendinizi ve ailenizi ateşten koruyun” (Tahrim Suresi, 6) diye buyururken, sadece bireysel değil, toplumsal bir sorumluluk da yüklemiştir insana. Çünkü gerçek kurtuluş, sadece kendini değil, etrafını da gözetmekle mümkündür. Peygamber Efendimiz (s.a.v.), “Kendisi için istediğini, kardeşi için istemeyen gerçek mümin olamaz” buyururken, Müslümanın hassasiyetini ölçmüştür. Oysa bencil insanlar, kimseyi kendileri kadar önemsemezler. Empatiden uzaktırlar, başkalarının kalbi kırılmış mı, gönlü incinmiş mi umursamazlar. Halbuki Resûlullah’ın (s.a.v.) hayatı, başkasının yükünü hafifletmek, dert ortağı olmak üzerine kuruluydu. Bu insanlar, ne yazık ki hem dünyalarını hem ahiretlerini zedelerler. Çünkü Allah’ın rızası, kullarına gösterdiğimiz merhamette saklıdır. Kendini merkeze koyup, başkalarının derdini yok sayan kişi, insan olmanın ruhunu yitirir. Oysa Rabbimiz Kur’an’da “İyilik ve takva üzerinde yardımlaşın” (Maide Sûresi, 2) diye emretmiştir. Bu emir, sadece davranış değil, inanç meselesidir. Hayat kısa ve fanidir. Geride kalan, sadece insanlara dokunduğumuz iyilikler ve Rabbimizin huzuruna götürebileceğimiz güzel amellerdir. İnsan, “ben” merkezli bir yaşamla değil, “biz” olabilmenin erdemi ile değer kazanır. Bencil bir hayat; kalabalıklar içinde yalnızlıktır. Merhametten uzak her adım, ahirette hesap sorulacak bir gölgedir. O hâlde soralım kendimize:   Dünya mazlumlarını dert edindikmi? Gazze yanıyor! 64.656 masum öldü,  18.430 çocuk katledildi,  500 bin kişi kıtlıkta.  İsrail’in soykırımı sürüyor; BM bile doğruladı!  Yine soralım: Kendim için yaşarken, kimleri unuttum?   Ve Rabbim bana neyi emanet etti?:  Sadece kendimi mi, yoksa tüm kardeşlerimi mi? Selam ve dua ile.. Hacı Arıcı