Firâz-ı Üsküdârın buʿdı vardır gerçi kim ammâ  Yine inkâr olunmaz Hak bu kim onun da seyrânı Firaz: yokuş buʿd: uzaklık seyrân: gezip dolaşma (Üsküdar’ın yokuşunun uzaklığı vardır ama onun gezip dolaşması inkar olunamaz.) Üsküdar uzaktır. Ancak gezip dolaşma yerleri o kadar güzeldir ki inkar olunamaz. Türâb-ı kabrine merhûmenin ikrâm içün yapdı Reh-i Hakda diyâr-ı Üsküdâra çeşme-i pür-âb Türâb: toprak Reh: yol pür-âb: su dolu (Hak yolunda Üsküdar diyarına su dolu çeşmeyi kabrinin toprağına merhumenin cömertlik için yaptı.) Çeşmeyi merhumenin hatırı olsun diye ikram ve cömertlik için yapmıştır. Üsküdârı eyledi iğnâ sehâb-ı re'feti Eyleyüp icrâ onun her sûyuna cûy-ı cedîd İğnâ: zengin olmak re'fet: esirgeme sehâb: bulut icrâ: akmak sûy: taraf cûy:ırmak cedîd: yeni (Üsküdar’ı esirgeme bulutu akıttı. onun her tarafına yeni ırmak akarsu eyledi.)   Fâtih-i İran şeh-i devran ki cûd u re'feti Üsküdârı âb-ı şîrîn ile iğnâ eyledi Devran: dünya re'fet: esirgeme cûd: cömertlik iğnâ: zengin olmak (İran fatihi dünyanın şahı ki esirgeme ve cömertliği Üsküdar’ı şirin suyu ile zengin eyledi.)   Şeref-âbâd içündür aslı ammâ kim bu maksemden Bu şehr-i Üsküdâra dahı küllî hisse peydadır Âbâd: bayındır Maksem: kısımlar Peyda: açık (Şeref bayındır için bu kısımlardan aslı ama, bu Üsküdar’a bile tüm hisseler açıktır.)   Üsküdârı edüp ihyâ lutfu Âb-ı şîrîn ile kıldı reyyân İhyâ: canlandırma Reyyân: suya kanmış (Üsküdar’ı canlandırma lütfu edip şirin suyunu suya kanmış eyledi.)4 Firâvân olmağ ile âb-ı lutf-ı şehriyârîden Ricâl-i devlet etdi Üsküdârı sû-be-sû irvâ Şehriyârî: padişah Ricâl: erkekler sû-be-sû: taraftan tarafa irvâ: suya kanma (Padişahın lütuf suyu ile kıral olmak ile devletin erkeklerini Üsküdar’ı taraftan tarafa suya kanmış eyledi.) Olmuşdu çokdan Üsküdar leb-teşnelikle bî-karâr Ol şeh bulup bir cûy-bâr yapdı ona râh-ı medîd leb-teşne: susamış ağız bî-karâr: kararsız cûy-bâr: akarsu medîd: uzun râh: yol (Üsküdar çoktan dudağı susamışlıkta kararsız olmuştu. Bir padişah bulup ona uzun yol olarak bir akarsu yaptırdı.